ถนนบวรธรรม

ถนนบวรธรรม...เป็นถนนที่สร้างโดยความร่วมมือ"บวร" บ้าน,วัด,โรงเรียน เพื่อความสะดวกในการเดินทางไปทำบุญและปฏิบัติธรรมของพุทธศาสนิกชนและผู้แสวงบุญทั้งหลาย เมื่อปลายเดือนพฤษภาคม๕๒ ได้มีโอกาสไปกราบหลวงปู่แฟ้บ สุภัทโท ที่วัดดงหวาย อำเภอบ้านม่วง จังหวัดสกลนคร และพักค้างที่วัดหนึ่งคืน รุ่งขึ้น๓๑ พฤษภาคม๕๒ เป็นวันพระ ขึ้น๘ ค่ำ เดือน๗ มีผู้มาทำบุญตักบาตรที่วัดเต็มศาลา และหลวงปู่ได้แสดงธรรม มีข้อธรรมที่ข้าพเจ้าไม่เคยได้ฟังมาก่อน "ทุกคนเกิดมาแสวงหาแต่ทรัพย์สินเงินทอง มีมากเท่าไรก็ไม่พอ แต่พอตัวตายก็นำไปด้วยไม่ได้ มีอยู่ทางเดียวคือที่นำไปได้ตอนตาย คือบุญกับบาป ใครทำบุญหรือบาปก็เหมือนกับฝากทรัพย์ไว้กับธนาคาร คือธนาคารบุญบาป" เราหาทรัพย์สินมาได้มากมายแต่ลืมฝากธนาคารบุญบาป ตายไปเราคงไม่สามารถนำอะไรไปได้แน่นอน
ถนนบวรธรรม....สร้างให้พุทธศาสนิกชนผู้หวังเดินทางไปฝากธนาคารบุญบาปได้เดินทางสะดวกในการทำบุญ แต่ก็เป็นที่น่าแปลกเพราะว่าถนนสะดวก ปลอดภัย แต่คนร่วมเดินทางมีน้อย และไม่บ่อยครั้ง เหมือนถนนบางสายที่แม้จะเป็นหลุมเป็นบ่อก็มีคนเดินทางไปบ่อยๆ ไม่ว่าคนจนคนรวย มียศตำแหน่งใหญ่โต ถนนที่ว่านี้คือถนนสาย....รีสอร์ท...ลำบากแค่ไหนก็มักมีคนไปประจำ แทบทุกวัน

๒๗ พฤษภาคม ๕๒...วัดปทุมาราม ร่วมกับโรงเรียนบ้านหนองลาดควาย สร้างถนนคอนกรีตโดยการนำของพระอธิการเจริญ กิตติปาโล ผู้ใหญ่ประกาศ ธงยศ ครูเวสแก้ว ยอดมงคล พร้อมคณะ ร่วมกับชาวบ้านหนองลาดควายหมู่ ๗และ ๑๐ ตำบลโพนทอง อำเภอเรณูนคร จังหวัดนครพนม ขนาดกว้าง ๕ เมตร เป็นระยะทาง ๑๐๐ เมตร